Op onze school zijn er nog enkele vrije plaatsen in de tweede kleuterklas.

Inschrijven kan na afspraak op het telefoonnummer 03 8247 93 21.

Al onze andere klassen zitten vol.

Onze school maakt gebruik van Gimme.

Dit is een online platform waarop leerkrachten met ouders kunnen communiceren.
Die berichten kunnen bestaan uit tekst, foto’s, filmpjes, invulformulieren enz.
Via de kanaalkiezer kunnen gezinnen en leden de klassen volgen die voor hen belangrijk zijn.
Als er een nieuw bericht op één van je kanalen geplaatst wordt, krijg je daar melding van in je mailbox.

Het instructiefilmpje kan je hier bekijken: 

https://www.youtube.com/watch?v=dqQPjNqbiTg

Beste ouders, moni's, broers, zussen, familieleden,... en de leerlingen van het zesde leerjaar.

Via deze weg willen wij graag iedereen bedanken voor de fantastische sneeuwklassen.

Merci,

meester Stef, meester Herman en meester Koen

Voor de foto's van 17 januari 2017 klik hier

Om 21.45u stappen onze zesdeklassers op de bus richting huis. Fijne en veilige reis!

We stonden vandaag toch om 7.30 op, want we hadden een stevige wandeling voor de boeg. De gewone ochtendroutine ging zijn gang: kamer opruimen, vuilbakje buitenzetten, insmeren,…

Ontbijten deden we om 8 uur (opnieuw met choco!) , dan naar boven om onze jassen, brillen, mutsen, …. te halen en de ‘bottinnekeskelder in’. Check, dubbel check bril, handschoenen en warme kledij en hop naar de kabellift.

Boven was het zowaar een beetje zonnig, maar berenkoud.  Wandeling 61 slingert zicht op een grotendeels skivrij pad onder de liften door om aan de zijkant van de vallei het bos in te duiken. Ondanks onze goede stap- en glijsnelheid (jawel, de poepsleeën) bleek het eindpunt te hoog gegrepen. Onze moni’s moesten hun les rond koude/warmte ook nog geven en de terugweg zou zeker een half uur duren.

We namen daarom de zetellift i.p.v. de eitjes naar de Männlichen , waardoor we de wandeling met een half uur inkortten en aansluitend de kabelbaan naar beneden.

Goed op tijd gingen we aan tafel. De kinderen hadden de keuze uit soep, witloof met ham of zalm in een lichte kaassaus, puree  en veel groenten.

De eerste skipas werd vanmorgen definitief als ‘kwijt’ gemeld door leerling X uit 6X (we waren niet verbaasd ; )).  Maar dankzij de prima organisatie hier mocht de leerkracht een nieuw skipas gaan halen, zonder kosten.

Iedereen kon dus gaan skiën. En nog steeds was het koud, maar aangenaam. Pas tegen 15.30 sloeg het weer om.

Terug in het hotel moest iedereen douchen en zich opkleden en sommigen maakten zich extra mooi met speciale haartooien, juwelen, …. ( de meisjes dus).

We mochten ons nummertje nog even repeteren en schoven aan de feesttafel aan. Voor de kinderen was er cola met chips, vol-au-vent /groenteburger met frietjes en champignonsaus. En als toetje een stukje van de lekkere  taart van 1 op 3 meter!

Met heel de bende doken we de feestzaal in waar de medewerkers in de bloemetjes werden gezet en alle klassen hun beste beentjes voorzetten. Er werd geapplaudisseerd voor elke school. En voor zichzelf, want het was een fijne periode met fijne kinderen.

Om 21.15 gingen de lichten uit voor onze laatste nacht in dit prachtige hotel uit 1901.

Voor de foto's én filmpjes van 16 januari 2017 klik hier

Vanochtend mochten de kinderen een half uurtje langer slapen, tot 8.00 u. Om 8.30 was het ontbijt, dit keer met als extra een croissant.

We haalden onze sneeuwraketten op en stapten het dorpje uit. Onderweg gaven we uitleg over de isolerende werking van sneeuw voor mensen, dieren en planten. Aan de grote schuur werden groepen gemaakt. De kinderen konden kiezen uit sneeuwraketwandeling, poepsleeën of vrij spel.

Meester Koen en meester Herman namen de ‘raketters’ mee op het gemzenpad, een stijgend paadje doorheen het met sneeuw gedrapeerde bos. Na ongeveer een kwartiertje stappen beklommen we een kale heuvel om off road terug te keren. Prachtig!

Het poepsleeën was weer een succes. Op een prachtig stukje afdaling met bocht werden heroïsche wedstrijdjes uitgevochten.

Het vrij spel werd al snel een gecontroleerd sneeuwballengevecht , waarbij je drie levens had (de computergeneratie, he). Kyra gooide één van de meesters aan, recht op zijn oor. De meester in kwestie nam wraak door haar een sneeuwbad te geven. Snel terug naar het hotel, skikledij aan en naar de eetzaal.

Het middagmaal, een lekkere soep en fishsticks met puree en tartaarsaus warmde ons wat op. Snel de kelder in, botten aan, ski’s pakken en op zoek naar de skimoni.

Boven was er geen wind, geen vallende sneeuw en zowaar een waterzonnetje. Er kon weer over heel het gebied geskied worden. De meesten gingen met de kabelbaan naar boven, sommigen namen de trein.

Na het vieruurtje werd er snel gedoucht want onze moni’s moesten terug aan het werk: zang en toneel.

Vegetarische pasta met tofu, stoofvlees met aardappelen en zoals steeds een ruime saladebar, met chocomousse als dessert, ziedaar het avondeten.

Onze moni’s namen de kinderen mee voor een muzische activiteit met tablets, I-pads, … Ze maakten foto’s met optisch bedrag. Grappig! Wij werkten ondertussen aan dit tekstje, de foto’s en de skibrevetten. Het eind komt in zicht, maar eerst nog 2 dagen genieten. En de weersvoorspellingen zien er goed uit!

Voor de foto's én filmpjes van 15 januari 2017 klik hier

De meesters genoten vandaag van hun vrije dag. We hoorden de moni’s de kinderen wekken en naar het ontbijt vertrekken. Wij namen onze tijd voor ontbijt en trokken de bergen in.

In een lichte sneeuwbui stapten de kinderen naar de kleine pistes in het dorp. Omwille van het slechte weer waren enkel de supergevorderden naar boven gegaan. Om u een idee te geven, ook de wedstrijden van het wereldkampioenschap waren afgelast. Maar geen nood, de supervriendelijke skimonitoren lieten de kinderen ‘jumpen’, slalommen, achterwaarts skiën,…. Dolle pret!

Na het middageten speelden de kinderen het monispel waarbij ze allerlei opdrachten met en tegen elkaar moesten uitvoeren.

Na het vieruurtje hadden ze even tijd om te douchen, in hun dagboek te werken en dan was het tijd voor een kleine viering. Op post-its hadden ze allerlei positieve boodschappen geschreven waarvan er enkele voorgelezen werden.

Het avondmaal was het einde van onze vrije dag en het begin van de vrije dag voor onze monitoren, die erg geliefd zijn. Op het menu stond worst met aardappelblokjes met wortelen en erwtjes en/of tabouleh met rozijntjes. En als dessert een ijsje.

We wandelden in het donker, goed ingepakt, het dorp uit waar de kinderen zicht opstelden per drie. De fakkels werden aangestoken en zo wandelden we stemmig door het bos. Meester Stef bouwde een kampvuur waarrond we onze zitdans deden, hilariteit. Afsluiten deden we met het zingen van het avondlied waarna we terug naar het hotel stapten.

Tanden werden gepoetst, eucalyptus op de hoofdkussens gedruppeld en de ‘bedfoto’s’ gemaakt. Weer een dag voorbij. Zoals hier al meermaals geopperd werd, de sneeuwklas vliegt voorbij.

Voor de foto's én filmpjes van 14 januari 2017 klik hier

Vrijdag de 13^de, en we hadden prijs. Bij het ontbijt zagen we vanuit onze veranda dat heel de vallei beneden ons en de bergen rondom in de mist gehuld waren. We wisten ook dat het heel koud ging worden.

Onze beginners en de gevorderden gingen met de ‘bak naar boven’. Het uitzicht beloofde niet veel goeds. Een snoeiharde, ijskoude wind blies in onze gezichten toen we uitstapten.  5 minuten later werd er door de skimoni’s beslist om terug te keren en beneden te oefenen. Enkel de topgroep bleef boven. Amy heeft zich licht geblesseerd, maar de dokter zei dat het enkel een pijnlijk scheenbeen was.

Na het lekkere middagmaal – pizza!- kregen de kinderen even tijd om te schrijven in hun dagboek, bij elkaar op bezoek te gaan of te rusten.

Om 14.00 vertrokken we naar het dorp om te shoppen. En ze zien jullie graag, beste ouders. De enige echte souvenirwinkel werd zowat geplunderd. Daarnaast mochten ze ook een drankje en een knabbel kopen. We verzamelden aan het grote videoscherm in het centrum, het kampioenschap is hier begonnen. Bovenop alle aankopen verzamelden de kinderen allerlei promomateriaal: mutsen, hesjes, zonnebrillen, …

Na het vier uurtje kregen de kinderen een half uurtje les in de respectievelijke klaslokalen. En dan was het tijd voor een verfrissende/verwarmende douche.

De monis’s gaven weer het beste van zichzelf tijdens het toneel en de zangstonde. Dit in het prachtige decor van de feestzaal. Het hotel is ongeveer 100 jaar oud en dat zie je o.a. aan de prachtige decoratie. De geluidsinstallatie is up to date en de microotjes maken alles goed verstaanbaar.

Vanavond stond er spaghetti op het menu. Onze moni’s namen over, wij hebben onze vrije dag tot morgenavond. Dan zijn de moni’s vrij.

 Er werden onder hun leiding affiches ontworpen, een reclamecampagne voor Wengen. (spreek uit ‘Wen-ken’.)

Voor de foto's én filmpjes van  13 januari 2017 klik hier

Donderdag 12 januari 2017, de derde dag op sneeuwklassen en dat kan je merken. Onze zesdejaars beginnen zich stilaan thuis te voelen. ’s Morgens worden ze gewekt en staan ze, na een stevig ontbijt, te springen om aan de skiles te mogen beginnen.

De gevorderden gingen terug met de kabellift naar boven om daar hun kunsten te vertonen terwijl de beginners vandaag beneden bleven om hun techniek wat bij te schaven. Uitspraken zoals “meester, ik ben al een echte professional” , “Daarnet deed ik een echte “three-sixty” of de vaak gehoorde uitspraak “Och meester, volgens mij kan ik echt wel beter skiën dan jij” hoorden we meermaals. Ideaal om hen kennis te laten maken met het gezegde “hoogmoed komt voor de val”, want geloof ons, ook daar zijn sommigen heel erg bedreven in.

Na het middageten trokken we met de ganse groep richting Kleine Schleidegg, een berg op een hoogte van 2063 meter. Na de stevige bergopwaartse wandeling van gisteren dachten we dat het wel leuk zou zijn om ons vandaag met de trein naar boven te laten brengen om van daaruit huiswaarts te keren. Een tocht van ongeveer drie uur waarbij het overgrote deel met de poepsleeën afgelegd kon worden. Veel lachende gezichtjes en vooral veel snelheidsduivels. Het is fantastisch om al glijdend te genieten van de pracht van de natuur, want ondanks de dichte mist blijft het uitzicht wonderlijk.

De derde dag op sneeuwklassen betekent spijtig genoeg ook de eerste kwaaltjes. En dit jaar is onze school getroffen door een buikvirus. Wat houdt dit in? Door de inspanningen en de hoogte hebben enkele leerlingen moeten overgeven. Op een bepaald ogenblik hadden we elf (!) zieke kinderen en één zieke moni. Gelukkig houdt het virus meestal maar één dag stand waardoor de meesten al terug konden meedoen met de avondactiviteit. Deze activiteit bestond uit het opmaken van jezelf, de zwart-witte kleding aantrekken en casinospelletjes spelen tegen elkaar én tegen de tijd.

Tenslotte de kamers proper maken want op enkele dagen tijd slagen onze leerlingen erin om van een prachtige hotelkamer een boeltje te maken… rocksterren en diva’s in spe?

Iedereen onder de lakens en dromen van een nieuwe dag… vrijdag de dertiende! Een geluksdag voor één van ons, want morgen verjaart Noa. En een geluksdag voor ons allen, want het leven is hier mooi!

Voor de foto's én filmpjes van 12 januari 2017 klik hier